Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

Για να δεις τα χωράφια και τον ποταμό

 F. Pessoa (1888-1935)


Για να δεις τα χωράφια και τον ποταμό
Δεν είναι αρκετό να ανοίξεις το παράθυρο.
Για να δεις τα δέντρα και τα λουλούδια
Δεν είναι αρκετό να μην είσαι τυφλός.
Είναι επίσης απαραίτητο να μην έχεις φιλοσοφία.
Με την φιλοσοφία δεν υπάρχουν λουλούδια, μόνο ιδέες.
Υπάρχει μόνο ο κάθε ένας από εμάς, σαν μια σπηλιά.
Υπάρχει μόνο ένα κλειστό παράθυρο, και ένας ολόκληρος κόσμος έξω,
Και ένα όνειρο για το τι θα μπορούσαμε να δούμε αν το παράθυρο ήταν ανοιχτό,
Το οποίο δεν είναι ποτέ αυτό που βλέπουμε όταν το παράθυρο είναι ανοιχτό.


To see the fields and the river
It isn't enough to open the window.
To see the trees and the flowers
It isn't enough not to be blind.
It is also necessary to have no philosophy.
With philosophy there are no trees, just ideas.
There is only each one of us, like a cave.
There is only a shut window, and a whole world outside,
And a dream of what could be seen if the window were opened,
Which is never what is seen when the window is opened.

21 σχόλια:

  1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Dionespa,

    άλλο η φιλοσοφία και άλλο φιλοσοφώ. Το ένα είναι στατικό και νεκρό, το άλλο ενεργητικό, ζωντανό. Το παράδοξο της καχυποψίας του ποιητή απέναντι στη φιλοσοφία ενώ ταυτόχρονα φιλοσοφεί καταδεικνύει αυτή τη διαφορά. Οι ιδέες που έχουμε για τα πράγματα είναι κουρτίνα μπρος στο ανοικτό παράθυρο. Μας λέει, νομίζω ξεκάθαρα, ότι το να φιλοσοφείς είναι να μην έχεις καμία φιλοσοφία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. η φιλοσοφία είναι άυλη.
    Εμείς, φτιαγμένοι από σάρκα και οστά και...πνεύμα.
    Πίσω από ένα κλειστό παράθυρο βρισκόμαστε, έξω από το παράθυρο ... τα όνειρά μας. Μα σαν τα κυνηγάμε, έχω την αίσθηση πως μοιάζουμε με τα παιδιά που με μια απόχη κυνηγούν τις πεταλούδες, και με όσο περισσότερο πάθος τις κυνηγούν τόσο αυτές ελεύθερες πετούν!!
    Δεν κυνηγάμε τα όνειρα, μόνο τα πλάθουμε, τα ζωγραφίζουμε με χρώματα της ψυχής μας, κι όταν η ψυχή είναι έτοιμη τότε ανοίγουμε το παράθυρο και την αφήνουμε να πετάξει σαν πεταλούδα κι αυτή

    καλό σου απόγευμα ιπτάμενε, καλέ μου φίλε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλησπέρα Silena,
    βρίσκεσαι σε ποιητική διάθεση βλέπω, και ξέρεις ότι τρέφω μια ιδιαίτερη συμπάθεια στους ποιητές ;-)

    Καλησπέρα Dionespa,
    γίνεται και παραγίνεται να τα διαχωρίσεις. Η μία φιλοσοφία, σε όποιο αντικείμενο και αν διαλέξεις, είναι νεκρή γιατί βλέπει μόνο μια οπτική γωνία της αλήθειας την οποία ονομάζει Αλήθεια και απαιτεί να την αποδεχτείς και εσύ (δογματισμός). Έτσι σου βάζει την ζωγραφισμένη κουρτίνα μπροστά στα μάτια σου για να νομίζεις ότι βλέπεις την αλήθεια.
    Το να φιλοσοφείς πάνω στη ζωή σου είναι να δίνεις συνείδηση στη γωνία του σύμπαντος όπου βρέθηκες ριγμένος από τύχη. Αυτό που ονομάζεις εσύ ποίηση, ονομάζω εγώ φιλοσοφώ (χωρίς φυσικά την καταγραφή) :)

    ΥΓ. Θα μ' ενδιέφερε να μου εξηγήσεις τι ακριβώς εννοείς με τις διπολικές φιλοσοφικές προσεγγίσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Υπάρχουν αξιόλογοι ορισμοί για την «φιλοσοφία» ωστόσο δεν μπορώ να μην αναφερθώ αγαπητέ ιπτάμενε κύριε στην «αναγνώριση», αναγνώριση μιας συγκεκριμένης κατάστασης, οριοθέτησης μιας κάποιας πραγματικότητας... έτσι ακριβώς όπως «κάνει» και ο δημιουργός στο παραπάνω ποίημα του όπου και αυτοαναιρείται. Άλλωστε και ο αυτοσαρκασμός είναι ένα στοιχείο στο έργο του που χρειάζεται χρόνο να τον εντοπίσεις.

    Οκτωβριανή καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλησπέρα Ιπτάμενε,να'μαστε πάλι εδω.Το χελιδόνι όταν τρυπήσει την σκέψη θα βγεί πάλι στην πραγματικότητα και δεν νομίζω οτι λαθεύει.Έτσι και η φιλοσοφία μετά την κατανόησή της[όπως ο καθένας την αντιλαμβάνεται]πρέπει να σε οδηγήσει στην πραγματικότητα.Στην δομή των πραγμάτων υλικών και άυλων που υπάρχουν στην φύση.Η φιλοσοφία χρειάζεται για την καλύτερη οπτική των πραγμάτων και των συναισθημάτων διαφορετικά μένει στην σφαίρα της ουτοπίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Χαίρετε! Ωραίο Ποιήμα και λιτό ... αν και νομίζω αυτό που εννοεί με την λέξη «φιλοσοφία» είναι περισσότερο το ιδεολόγημα της φιλοσοφίας, όλοι αυτοί οι -ισμοί (ίσως αυτό εννοεί και ο Ιπτάμενος Ολλανδός με τον χαρακτηρισμό «νεκρό»). Οι ιδεολογίες είναι αυτές που σε ξεκόβουν από τον κόσμο και σε κλείνουν σε έναν κόσμο τεχνητό/ σε ένα προσωπικό δωμάτιο, σε μια σπηλιά . Η βιωματική εμπειρία χωρίς τα διάφορα a priori, είναι ίσως ανώτερη από την λεκτική περιγραφή της πραγματικότητας... οι λέξεις και οι ιδέες όχι μόνο δεν επαρκούν αλλά περιορίζουν την οπτική του καθενός... Η φιλοσοφία όμως είναι ανάγκη, άλλωστε όπως σημειώθηκε και ο ίδιος ο ποιητής φιλοσοφεί, αλλά με την παραδοχή πως υπάρχει ο κίνδυνος στο τέλος απλά να ονειρεύεσαι...

    Άλλωστε έχει προηγηθεί και ο διαφωτισμός, η καταδίκαση της νοησιαρχίας και της έννοιας της Αυθεντίας (Auctoritas), και η σημασία της εμπειρίας ανακαινίζεται...

    (χμ μου δώσατε μια ιδέα για ανάρτηση !)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. και πόσο σωστά μιλήσατε κύριε και συνδαιτυμόνα α.α… είναι και ο διαφωτισμός: το ανθρώπινο πρόσωπο ως καθρέπτης της ψυχής. Και αν είναι η ψυχή άβυσσος;
    ίσως ο ποιητής να απαντά σαυτό. Να μια α-νόητη σκέψη που έκανα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. απολαμβάνω το επίπεδο της συζήτησης.

    @ athinastra,
    ο αυτοσαρκασμός είναι ένδειξη μεγάλης ευφυίας. Και θα συμφωνήσω με την α-νόητη σκέψη σου ότι μέσα μας υπάρχει άλλο ένα άπειρο.

    @ barbakas,
    τελικά σου έκανε μεγάλη εντύπωση το ποίημα του Παναγιωτόπουλου :))
    Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.

    @ α.α.,
    η φιλοσοφία ως μέσο εξέτασης του βίου είναι η ύψιστη ανάγκη όμως ελλοχεύει ο κίνδυνος του δογματισμού. Γιαυτό όπως πολύ εύστοχα παρατηρείς έχει προηγηθεί ο διαφωτισμός.
    (Την ιδέα ο Πεσσόα στην έδωσε όχι εγώ...;-) )

    @ dionespa,
    όλοι μας καταθέτουμε τις σκέψεις μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Δεν έχεις καθόλου άδικο σε πολλά απ' όσα λες και παραθέτεις. Να έκανες μόνο τον κόπο να ενδιαφερθείς να ακούσεις αντί να κρίνεις μόνο τους άλλους! Κρίμα γιατί είχες πολλά ωραία να μας πεις αλλά επέλεξες χαρακτηρισμούς που αφήνουν πολύ περισσότερα να εννοηθούν για εσένα παρά για αυτούς που απευθύνονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Είσαι σκέτη απόλαυση! Αν και το ποίημα το έβαλα για να το ακούω εγώ, όσα περισσότερα λες τόσο περισσότερο δείχνεις ότι η ανάρτηση απευθύνεται σε εσένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Μάλιστα, δεν θα μπορούσα να σκεφτώ κάτι αρνητικό στις σκέψεις σας αγαπητή και αυτό διότι κάπου ελλοχεύει πάθος. Ωστόσο θα ήθελα να πω πως στην μαρξιστική σκέψη και μεταμαρξιστική για την τέχνη υπογραμμίζεται μια εξάρτηση από κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές δομές.
    Η τέχνη μέσα σε ένα σύστημα πόσο ελεύθερη μπορεί αν είναι; Και αν είναι ελεύθερη τι είναι εκείνο που της δίνει την δυνατότητα αυτή, είναι η ίδια η φύση της;
    Ας είναι, αν θέλετε την άποψή μου… λέω πως η τέχνη δεν μπορεί να είναι ελεύθερη μπορεί όμως να είναι « απελεύθερη». Τέλος, η ανάγνωση αλλά και μελέτη των ποιημάτων είναι ανάγνωση και μελέτη του ίδιου του εαυτού μας και ο ποιητής λειτουργεί ενίοτε ως ψυχοπομπός και θεραπευτής δεν βρίσκω λόγο να συνδεθεί με ακαδημαϊκη ανάλυση όπως αναφέρατε.
    Το σίγουρο είναι πως δεν υπάρχει τίποτα βέβηλο στις σκέψεις μας όλα μπορούν να ειπωθούν και με ψυχραιμία να συζητηθούν και αυτό είναι κάτι μαγικό έτσι λέω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ευτυχώς η ποίηση τα χωράει σχεδόν όλα και είναι κατανοητό για πολλούς μια ανάλυση να μην προσφέρει τίποτα και για άλλους έναν άλλο κόσμο.. άλλωστε κανείς δεν αξιώνει πια την αντικειμενικότητα. Προσωπικά πιστεύω πως η ποίηση χτίζεται πάνω στην σχέση του ποιητή με τον «αναγνώστη», άλλωστε κάθε λέξη κάθε ήχος ανάγει σε προσωπικά και συλλογικά βιώματα. Ο ποιητής ποτέ δεν θα σχολιάσει ή αναλύσει εύκολα ένα ποιημα του... ότι έγραψε το έγραψε έτσι για κάποιο λόγο. Η ερμηνεία κάθε κειμένου και ιδιαίτερα ενός που ποτέ δεν ακουμπά σε κυριολεκτικές σταθερές, είναι (βιολογικά) αναπόφευκτη για όποιον διαβάσει κάτι, απλά η διαφορά ειναι στο αν θα επιλέξει κανείς μια αυθόρμητη ιδιωτική ή μια πιο συλλογική.
    προσπάθεια. Καμία δεν ειναι πιο έγκυρη από την άλλη, ίσως. Ίσως και εγώ τώρα να δογματολογώ, αλλά νομίζω θα ειναι πάντα δύσκολο κανείς να το αποφευγει..

    Πάντα φιλικά,

    α.α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @ α.α.
    Τα ποιήματα που μπαίνουν σ' αυτό το ιστολόγιο είναι γιατί ο υποφαινόμενος θεώρησε ότι έχουν κάτι να του πουν. Τα σχόλια είναι ανοικτά για να καταθέτει ο καθένας την άποψη του. Σαφώς θα ήταν ευχής έργο να γίνεται μια πολιτισμένη συζήτηση ή όπως λες μια συλλογική προσπάθεια για την ερμηνεία ή τις ερμηνείες του. Η ανταλλαγή απόψεων βοηθάει αυτόν που έχει την όρεξη να ακούσει τι έχει να πει ο άλλος. Γιατί δεν είναι εφικτό να γίνει όταν υπάρχουν αυθεντίες ή κλειστά αυτιά.
    Σας ευχαριστώ όλους για τον υψηλής ποιότητας σχολιασμό και την άψογη συμπεριφορά σας απέναντι στις προκλήσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή μέσω email

Enter your email address:

Εγγραφή μέσω reader

Blog Widget by LinkWithin