Dinosauria, We

 

Charles Bukowski (1920 - 1994)

Δεινόσαυροι, Εμείς

Γεννημένοι έτσι

Μέσα σ' αυτό

Ενώ οι δάσκαλοι με τις κιμωλίες χαμογελούν

Ενώ η Κυρία Θάνατος ξεκαρδίζεται

Ενώ τα ασανσέρ σπάνε

Ενώ τα πολιτικά τοπία διαλύονται

Ενώ ο υπάλληλος που σου γεμίζει τις σακούλες στο σουπερμάρκετ έχει πτυχίο κολεγίου

Ενώ το καλυμμένο με πετρέλαιο ψάρι φτύνει το καλυμμένο με πετρέλαιο θύμα

Ενώ ο ήλιος έχει καλυφτεί με μάσκα

Είμαστε 

Γεννημένοι έτσι

Μέσα σ' αυτό

Μέσα σ' αυτούς του προσεκτικά παράλογους πολέμους

Μέσα στη θέα σπασμένων τζαμιών βιομηχανιών της κενότητας

Μέσα σε μπαρ όπου οι άνθρωποι δεν μιλάνε πλέον μεταξύ τους

Μέσα σε γρονθοκοπήματα που τελειώνουν σε πυροβολισμούς ή μαχαιρώματα

Γεννημένοι μέσα σ' αυτό

Μέσα σε νοσοκομεία που είναι τόσο ακριβά που είναι φτηνότερο να πεθάνεις

Μέσα σε δικηγόρους που χρεώνουν τόσο πολλά που είναι φτηνότερο να δηλώσεις ένοχος

Μέσα σε μια χώρα που οι φυλακές είναι γεμάτες και τα φρενοκομεία κλειστά

Μέσα σε ένα μέρος που οι μάζες ανυψώνουν τρελούς σε πλούσιους ήρωες

Γεννημένοι μέσα σ' αυτό

Περπατώντας και ζώντας δια μέσου αυτού

Πεθαίνοντας εξαιτίας αυτού

Άλαλοι εξαιτίας αυτού

Ευνουχισμένοι

Ανήθικοι

Απόκληροι

Εξαιτίας αυτού

Ξεγελασμένοι από αυτό

Χρησιμοποιημένοι από αυτό

Νευριασμένοι από αυτό

Γίναμε τρελοί και αρρωστημένοι από αυτό

Γίναμε βίαιοι

Γίναμε απάνθρωποι

Από αυτό

Η καρδιά σκοτείνιασε

Τα δάχτυλα εκτείνονται προς το λαιμό

Το όπλο

Το μαχαίρι

Τη βόμβα

Τα δάχτυλα εκτείνονται προς έναν χωρίς απάντηση θεό

Τα δάχτυλα εκτείνονται προς το μπουκάλι

Το χάπι

Την σκόνη

Είμαστε γεννημένοι σ' αυτή την θλιβερή νέκρα

Είμαστε γεννημένοι σε μια κυβέρνηση 60 χρόνων χρέους

Που σύντομα δεν θα είναι ικανή να πληρώσει ούτε τον τόκο αυτού του χρέους

Και οι τράπεζες θα καούν

Τα λεφτά θα είναι άχρηστα

Θα υπάρχει στα ανοιχτά και ατιμώρητα φόνος στους δρόμους

Θα υπάρχουν όπλα και περιπλανώμενες συμμορίες

Η γη θα είναι άχρηστη

Το φαγητό θα γίνει μια φθίνουσα απόδοση

Την πυρηνική ενέργεια θα την αναλάβουν οι πολλοί

Η γη θα σείεται διαρκώς από εκρήξεις

Άνθρωποι ρομπότ με ακτινοβολία θα παραφυλάνε ο ένας τον άλλο

Οι πλούσιοι και οι εκλεκτοί θα κοιτάνε από διαστημικές πλατφόρμες

Η κόλαση του Δάντη θα μοιάζει με παιδική χαρά

Ο ήλιος δεν θα είναι ορατός και θα είναι πάντα νύχτα

Τα δέντρα θα πεθάνουν

Όλη η βλάστηση θα πεθάνει

Άνθρωποι με ακτινοβολία θα τρώνε την σάρκα ανθρώπων με ακτινοβολία

Η θάλασσα θα δηλητηριαστεί

Οι λίμνες και τα ποτάμια θα εξαφανιστούν

Η βροχή θα είναι ο νέος χρυσός

Τα σάπια σώματα των ανθρώπων και των ζώων θα βρωμάνε στον σκοτεινό αέρα

Τους τελευταίους ελάχιστους επιζώντες θα τους προλάβουν νέες και αποτρόπαιες ασθένειες

Και οι διαστημικές πλατφόρμες θα καταστραφούν από την φθορά

Την εξάντληση των προμηθειών

Το φυσικό αποτέλεσμα της γενικής παρακμής

Και θα υπάρξει η πιο όμορφη ησυχία που ποτέ δεν ακούστηκε

Ο ήλιος ακόμα κρυμμένος εκεί

Περιμένοντας το επόμενο κεφάλαιο.

 

Dinosauria, We

Born like this

Into this

As the chalk faces smile

As Mrs. Death laughs

As the elevators break

As political landscapes dissolve

As the supermarket bag boy holds a college degree

As the oily fish spit out their oily prey

As the sun is masked

We are

Born like this

Into this

Into these carefully mad wars

Into the sight of broken factory windows of emptiness

Into bars where people no longer speak to each other

Into fist fights that end as shootings and knifings

Born into this

Into hospitals which are so expensive that it's cheaper to die

Into lawyers who charge so much it's cheaper to plead guilty

Into a country where the jails are full and the madhouses closed

Into a place where the masses elevate fools into rich heroes

Born into this

Walking and living through this

Dying because of this

Muted because of this

Castrated

Debauched

Disinherited

Because of this

Fooled by this

Used by this

Pissed on by this

Made crazy and sick by this

Made violent

Made inhuman

By this

The heart is blackened

The fingers reach for the throat

The gun

The knife

The bomb

The fingers reach toward an unresponsive god

The fingers reach for the bottle

The pill

The powder

We are born into this sorrowful deadliness

We are born into a government 60 years in debt

That soon will be unable to even pay the interest on that debt

And the banks will burn

Money will be useless

There will be open and unpunished murder in the streets

It will be guns and roving mobs

Land will be useless

Food will become a diminishing return

Nuclear power will be taken over by the many

Explosions will continually shake the earth

Radiated robot men will stalk each other

The rich and the chosen will watch from space platforms

Dante's Inferno will be made to look like a children's playground

The sun will not be seen and it will always be night

Trees will die

All vegetation will die

Radiated men will eat the flesh of radiated men

The sea will be poisoned

The lakes and rivers will vanish

Rain will be the new gold

The rotting bodies of men and animals will stink in the dark wind

The last few survivors will be overtaken by new and hideous diseases

And the space platforms will be destroyed by attrition

The petering out of supplies

The natural effect of general decay

And there will be the most beautiful silence never heard

Born out of that.

The sun still hidden there

Awaiting the next chapter.

URL: http://able2know.org/topic/91839-1

G. Apolinnaire

Guillaume Apolinnaire (1880-1918)

Επιτέλους ελευθερώθηκα
Απ' όλα τα φυσικά πράγματα

Μπορώ να πεθάνω
Και να μην αμαρτάνω πια

Και αυτά που κανένας δεν έχει αγγίξει
Τα έχω αγγίξει, τα έχω ψηλαφίσει

Και έχω διεισδύσει όλα αυτά που κανένας 
Δεν μπορεί με τίποτα να φανταστεί

Έχω συχνά στοχαστεί
Ακόμη και αυτήν την ίδια αστάθμητη ζωή

Μπορώ να πεθάνω μ' ένα χαμόγελο.

Συνηθίστε τον εαυτό σας όπως εγώ
στα θαύματα που σας κάνω γνωστά

Στην καλοσύνη που θα κυριαρχήσει, 
Στη θλίψη που αντέχω

Και θα γνωρίσετε το μέλλον. 

Je me suis enfin détaché
De toutes choses naturelles
Je peux mourir et non pécher
Et ce que l’on n’a jamais touché
Je l’ai touché, je l’ai palpé

 Et j’ai scruté tout ce que nul
Ne peut en rien imaginer
Et j’ai soupesé maintes fois
Même la vie impondérable
Je peux mourir en souriant

Habituez-vous comme moi
A ces prodiges que j’annonce
A la bonté qui va régner
A la souffrance que j’endure
Et vous connaîtrez l’Avenir

Απόσπασμα από το ποίημα "Les Collines"  όπως βρίσκεται στον τάφο του ποιητή. Ολόκληρο το ποίημα (στα γαλλικά) εδώ.

Φωτογραφία από την πρωτότυπη συλλογή του Apolinnaire με τίτλο 'Calligrammes' (1918). Τα τρία αυτά ποιήματα έχουν τον τίτλο: "Καρδιά, στέμμα, καθρέφτης"

Πάνω αριστερά (με το σχήμα καρδιάς): "Η καρδιά μου μοιάζει με φωτιά ανεστραμμένη." (Mon cœur pareil à une flamme renversée)

Πάνω δεξιά (με το σχήμα του στέμματος): "Οι βασιλιάδες που πεθαίνουν εναλλάξ ξαναγεννιούνται στην καρδιά των ποιητών." (Les rois qui meurent tour à tour renaissent au cœur des poètes.)

Κάτω (με το όνομα του στο κέντρο): "Σε αυτόν τον καθρέφτη είμαι εσώκλειστος, ζωντανός και αληθινός όπως φανταζόμαστε ότι είναι οι άγγελοι και όχι όπως είναι οι αντανακλάσεις." (Dans ce miroir je suis enclos vivant et vrai comme on imagine les anges et non comme sont les reflets.)

Μια ενδιαφέρουσα ανάλυση (στα γαλλικά) εδώ.

The Genius Of The Crowd

Charles Bukowski (1920 - 1994)

Η Ιδιοφυΐα του Πλήθους 

υπάρχει αρκετή προδοσία, μίσος, βία, παραλογισμός στο μέσο

άνθρωπο για να προμηθεύσει οποιοδήποτε στρατό, οποιαδήποτε μέρα

και οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του

και οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη

και οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη

εκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό

εκείνοι που κηρύττουν ειρήνη δεν έχουν ειρήνη

εκείνοι που κηρύττουν αγάπη δεν έχουν αγάπη

προσοχή στους κήρυκες

προσοχή στους γνώστες

προσοχή σε αυτούς που όλο διαβάζουν βιβλία

προσοχή σε αυτούς που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια

είτε είναι περήφανοι γι' αυτήν

προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να επαινέσουν

γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα

προσοχή σε αυτούς που βιάζονται να κρίνουν

φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν

προσοχή σε αυτούς που ψάχνουν συνεχώς πλήθη

γιατί δεν είναι τίποτα μόνοι τους

προσοχή στο μέσο άνδρα και τη μέση γυναίκα

η αγάπη τους είναι μέτρια

ψάχνει το μέτριο

αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους

υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει

να σκοτώσει τον καθένα

δεν θέλουν μοναξιά

δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά

θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε

διαφέρει από το δικό τους

μη βρισκόμενοι σε θέση να δημιουργήσουν έργα τέχνης

δεν θα καταλάβουν την τέχνη

θα εξετάσουν την αποτυχία τους ως δημιουργών

μόνο ως αποτυχία του κόσμου

μη βρισκόμενοι σε θέση να αγαπήσουν πλήρως

θα πιστέψουν ότι και η αγάπη σας είναι ελλιπής

και τότε θα σας μισήσουν

και το μίσος τους

θα είναι τέλειο

σαν ένα λαμπερό διαμάντι

σαν ένα μαχαίρι

σαν ένα βουνό

σαν μια τίγρη

όπως το κώνειο

η καλύτερη τέχνη τους

 The Genius Of The Crowd

there is enough treachery, hatred violence absurdity in the average
human being to supply any given army on any given day

and the best at murder are those who preach against it
and the best at hate are those who preach love
and the best at war finally are those who preach peace

those who preach god, need god
those who preach peace do not have peace
those who preach love do not have love

beware the preachers
beware the knowers
beware those who are always reading books
beware those who either detest poverty
or are proud of it
beware those quick to praise
for they need praise in return
beware those who are quick to censor
they are afraid of what they do not know
beware those who seek constant crowds for
they are nothing alone
beware the average man the average woman
beware their love, their love is average
seeks average

but there is genius in their hatred
there is enough genius in their hatred to kill you
to kill anybody
not wanting solitude
not understanding solitude
they will attempt to destroy anything
that differs from their own
not being able to create art
they will not understand art
they will consider their failure as creators
only as a failure of the world
not being able to love fully
they will believe your love incomplete
and then they will hate you
and their hatred will be perfect

like a shining diamond
like a knife
like a mountain
like a tiger
like hemlock

their finest art

Η Νταλίκα

ΖΟΡΙΚΟΣ  ΚΡΕΜΑΝΤΑΛΑΣ  Ο  ΚΑΙΡΟΣ  ΠΟΥ  ΚΟΥΒΑΛΑΣ

Η  ΖΩΗ  ΣΟΥ  ΜΙΑ  ΝΤΑΛΙΚΑ  ΜΕ  ΜΠΑΓΚΑΖΙΑ  ΚΑΙ  ΜΕ  ΙΚΑ

ΤΩΡΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΣ  ΚΑΒΟΥΚΙ  ΚΑΙ  ΑΜΑΞΙ  ΣΠΟΡ  ΜΟΝΤΕΛΟ

ΤΩΡΑ  ΣΚΑΛΩΣΕΣ  ΣΤΟ  ΛΟΥΚΙ  ΚΙ  ΕΙΣΑΙ  ΑΛΛΙΩΤΙΚΟ  ΚΑΠΕΛΟ

Η  ΖΩΗ  ΣΟΥ  ΝΤΟΥΜΠΛΕ  ΦΑΣ  ΜΕΣΑ  ΚΙ  ΕΞΩ  ΤΗ  ΦΟΡΑΣ

Η  ΚΑΡΔΟΥΛΑ  ΣΟΥ  ΓΚΑΖΙΕΡΑ  ΔΙΧΩΣ  ΓΚΑΖΙ  ΚΑΙ  ΑΓΕΡΑ

ΜΕΣ  ΣΤΟ  ΚΟΛΠΟ  ΕΙΣΑΙ  ΧΩΜΕΝΟΣ  ΚΑΙ  ΓΛΥΤΩΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΤΡΙΧΑ

ΤΩΡΑ  ΕΙΣΑΙ  ΒΟΛΕΜΕΝΟΣ  ΚΑΙ  ΣΟΥ  ΚΟΨΑΝΕ  ΤΟ ΒΗΧΑ

ΚΙ  ΑΝ  ΘΥΜΑΣΑΙ  ΤΑ  ΠΑΛΙΑ  ΨΕΜΑΤΑ  ΚΑΙ  ΜΠΛΑ  ΜΠΛΑ  ΜΠΛΑ

Η  ΜΑΓΚΙΑ  ΣΟΥ  ΝΑΦΘΑΛΙΝΗ  ΜΕ  ΚΑΣΜΙΡΙ  ΚΑΙ  ΛΟΥΣΤΡΙΝΙ

ΤΩΡΑ  ΚΑΝΕΙΣ  ΜΑΥΡΗ  ΠΛΑΚΑ  ΚΙ  ΟΛΟ ΤΡΩΣ  ΑΠ’ΤΗΝ  ΚΟΥΤΑΛΑ

ΤΩΡΑ  ΜΑΓΚΩΣΕ  Η  ΦΑΚΑ  ΚΑΙ  ΣΕ  ΚΛΕΙΣΑΝΕ  ΣΤΗ  ΓΥΑΛΑ

Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης 

Μουσική: Δήμος Μούτσης 

Πρώτη εκτέλεση: Σωτηρία Μπέλλου

http://www.greektube.org/content/view/52491/2/