Οι στίχοι του τραγουδιού είναι του Αλέξη Ασλάνογλου, του αξιοπρεπούς αυτού ανθρώπου που μέχρι το τέλος της ζωής του καιγόταν από την ποίηση χωρίς ποτέ να την συσχετίσει με τίποτε πέραν της “ακατάλυτης ουσίας των πραγμάτων”. Ούτε χρήματα, ούτε δημόσιες σχέσεις, ούτε αναγνώριση. Έφυγε από την γενέτειρά του Θεσσαλονίκη, έζησε σε μια γειτονιά στους Άγ. Ανάργυρους πάμφτωχος, αιρετικός, ομοφυλόφιλος, και πέθανε μόνος…
Το modus vivendi, ωστόσο, έγινε τραγούδι με αφορμή τον τραγικό θάνατο ενός νεαρού συντρόφου, του Βαγγέλη από τη Ν. Φιλαδέλφεια, το καλοκαίρι του 2002.
Το modus vivendi, ωστόσο, έγινε τραγούδι με αφορμή τον τραγικό θάνατο ενός νεαρού συντρόφου, του Βαγγέλη από τη Ν. Φιλαδέλφεια, το καλοκαίρι του 2002.
- Ωχρά Σπειροχαίτη
Να αφήνεσαι στης θάλασσας το ρεύμα
Να λιμνάζεις κει που πρόσκαιρα αγάπησες
Ν’ αναλώνεσαι διαγνώνοντας χωρίς σκοπό
Περιπτώσεις αθεράπευτες
Να πληθαίνεις
Να προσμένεις τάχα μιαν άνοιξη
Με τη νωχέλεια ηλιόλουστης ημέρας
Μέρας που άξαφνα ναυάγησε
Μες τις κατάφωτες παραθαλάσσιες πόλεις
Να πληθαίνεις
Να’ σαι κατάμονος κι όμως κρυμμένος
Κρυμμένος μέσα σε χίλιες καρδιές
Να περάσεις στο αίμα αυτών που σ’ αγκάλιασαν
Σ’ αγκάλιασαν πρόσκαιρα
Να πληθαίνεις
Περισσότερα ποιήματα και πληροφορίες για τον Α. Ασλάνογλου στους παρακάτω συνδέσμους:
Τα τραγούδια του καινούργιου δίσκου των Ωχρά Σπειροχαίτη μπορείτε να τα κατατεβάσετε από εδώ.
Τόσο υπέροχο!
ΑπάντησηΔιαγραφή(Αλλά και συνδεδεμένο με μια απώλεια ζωής).
Δεν γνώριζα τον κ. Ασλάνογλου!
Καλησπέρα
Βάσσια καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε εγώ τον γνώριζα. Αυτό όμως το ποίημά του (και ειδικά την τελευταία στροφή) το ερωτεύτηκα.
Modus vivendi = τρόπος ζωής.