A Psalm of Life

Henry Wadsworth Longfellow

(1807-1882 / Portland / United States)


Ένας ψαλμός της ζωής



Πες μου όχι με πένθιμους αριθμούς,

Η ζωή δεν είναι τίποτα άλλο από ένα άδειο όνειρο!

Για την ψυχή είναι νεκρό ότι κοιμάται,

Και τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται.



Η ζωή είναι πραγματική! Η ζωή είναι σοβαρή!

Και ο τάφος δεν είναι σκοπός της·

Χους ην και εις χουν απελεύσητω,

Δεν ειπώθηκε για την ψυχή.



Ούτε απόλαυση, ούτε και θλίψη,

Είναι το προορισμένο τέλος μας ή τρόπος·

Αλλά να δράσουμε, ώστε κάθε αύριο

Να μας βρει μακρύτερα από ό, τι σήμερα.



Η τέχνη είναι μεγάλη, και χρόνος είναι φευγαλέος,

Και οι καρδιές μας, αν και σθεναρές και γενναίες,

Ακόμα, όπως τα βουβά τύμπανα, χτυπάνε

Πένθιμες πορείες προς τον τάφο.



Στου κόσμου το ευρύ πεδίο της μάχης,

Στο καταυλισμό της Ζωής,

Μην είσαι σαν τα χαζά, καθοδηγούμενα βοοειδή!

Να είσαι ένας ήρωας στον αγώνα!



Μην εμπιστεύεσαι οποιοδήποτε μέλλον, όσο ευχάριστο!

Αφήστε το νεκρό παρελθόν να θάψει τους νεκρούς του!

Πράξη, - πράξη στο πλαίσιο της παρούσας ζωής!

Καρδιά μέσα, και ο Θεός από πάνω!



Όλες οι ζωές των μεγάλων ανδρών μας υπενθυμίζουν

Μπορούμε να κάνουμε τη ζωή μας πανέμορφη,

Και, αναχωρώντας, να αφήσουμε πίσω μας

Πατημασιές στην άμμο του χρόνου·



Πατημασιές, που ίσως ένας άλλος,

Πλέοντας πάνω απ' της ζωής τον κύριο αγωγό,

Απεγνωσμένος και ναυαγός αδελφός,

Βλέποντας, θα πάρει θάρρος ξανά.



Ας είμαστε λοιπόν έτοιμοι και δραστήριοι,

Με μιά καρδιά για κάθε τύχη·

Εξακολουθώντας να επιτυγχάνουμε, εξακολουθώντας να επιδιώκουμε,

Μαθαίνοντας να εργαζόμαστε και να περιμένουμε.

A Psalm of Life

Tell me not in mournful numbers,

Life is but an empty dream!

For the soul is dead that slumbers,

And things are not what they seem.

Life is real! Life is earnest!

And the grave is not its goal;

Dust thou are, to dust thou returnest,

Was not spoken of the soul.

Not enjoyment, and not sorrow,

Is our destined end or way;

But to act, that each tomorrow

Find us farther than today.

Art is long, and Time is fleeting,

And our hearts, though stout and brave,

Still, like muffled drums, are beating

Funeral marches to the grave.

In the world's broad field of battle,

In the bivouac of Life,

Be not like dumb, driven cattle!

Be a hero in the strife!

Trust no Future, howe'er pleasant!

Let the dead Past bury its dead!

Act, - act in the living Present!

Heart within, and God o'erhead!

Lives of great men all remind us

We can make our lives sublime,

And, departing, leave behind us

Footprints on the sand of time;

Footprints, that perhaps another,

Sailing o'er life's solenm main,

A forlorn and shipwrecked brother,

Seeing, shall take heart again.

Let us then be up and doing,

With a heart for any fate;

Still achieving, still pursuing,

Learn to labor and to wait.