Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009

Αν (R. Kipling)

ΑΝ

Αν να κρατάς μπορείς το λογικό σου όταν γύρο σου όλοι
το ' χουνε χαμένο και ρίχνουνε γι' αυτό το φταίξιμο σε σένα,
Αν να εμπιστεύεσαι μπορείς τον εαυτό σου,
όταν για σένα αμφιβάλλουν όλοι, αλλά να βρίσκεις ελαφρυντικά ακόμα και για την αμφιβολία τους αυτή,
Αν να προσμένεις το μπορείς δίχως από την προσμονή ετούτη ν' αποσταίνεις,
ή Αν και σε συκοφαντούν εσύ να μη βυθίζεσαι στο ψέμα,
ή Αν και σε μισούν το μίσος μέσα σου να μην αφήσεις να φουντώνει,
κι ωστόσο να μην δείχνεσαι πάρα πολύ καλός κι ούτε με πάρα πολλή σοφία να μιλάς,

Αν να ονειρεύεσαι μπορείς δίχως το όνειρο να κάνεις δάσκαλό σου,
Αν να στοχάζεσαι μπορείς δίχως να κάνεις το στοχασμό σκοπό σου,
Αν το μπορείς το Θρίαμβο και την Καταστροφή να αντικρίσεις
και σε αυτούς τους δυο αγύρτες όμοια να φερθείς,
Αν να ακούς αντέχεις την αλήθεια που εσύ είχες ειπωμένη
από πανούργους νοθευμένη ώστε παγίδα για τους άμυαλους να γίνει,
ή να θεωρείς όλα αυτά οπού 'χεις της ζωή σου αφιερώσει, τσακισμένα,
και πάλι ν' αρχινάς να τα στυλώνεις με εργαλεία φαγωμένα,

Αν να στοιβάζεις το μπορείς σ' ένα σωρό όλα εκείνα που 'χεις κερδισμένα.
Και όλα να τα παίξεις κορόνα γράμματα μεμιάς,
και να χάσεις, και κείθε που έχεις ξεκινήσει πάλι ν' αρχινήσεις
κι ούτε μπορείς καρδιά και νεύρα και μυώνες ν' αναγκάσεις
πάλι να σου δουλέψουνε κι ας είναι από καιρό αφανισμένα,
κι έτσι ολόρθος να κρατιέσαι μόλο που τίποτα
δε έχει μέσα σου απομείνει
εξόν από τη θέληση που τους μηνά: «Βαστάτε!»

Αν να μιλάς μπορείς με το λαό κι ωστόσο να κρατάς την αρετή σου,
με βασιλιάδες όντας μη χάνοντας το απλό το φέρσιμό σου,
Αν μήτε εχθροί μήτε και φίλοι ακριβοί μπορούν να σε πληγώσουν,
Αν όλοι οι άνθρωποι σε λογαριάζουν, όμως πάρα πολύ κανένας,
Αν το μπορείς την ώρα που ο θυμός σου θέλει να ξεσπάσει να κρατηθείς νηφάλιος
και την γαλήνη σου την πρώτη να ξαναβρείς, δικιά σου τότε θα ' ναι η Γη
κι όλα εκείνα που κατέχει, και ό,τι αξίζει πιο πολύ-
Άντρας σωστός τότε θε να 'σαι, γιε μου!

12 σχόλια:

  1. ΠΩΣ ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ ή αλλιώς
    ΠΩΣ ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΨΕΥΔΟΜΑΙ

    υπότιτλος: ΤΑ ΜΠΙΣΚΟΤΑ ΜΕ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ
    Είναι η ιστορία (ίσως?) όλων μας και διαδραματίζεται κατά την παιδική μας ηλικία:
    "Το βλέμμα μου πέφτει στο ντουλάπι με τα τρόφιμα και τί να δω. Το αντικείμενο του πόθου μου περιμένει να το καταβροχθίσω:
    "Μπισκότα με κομμάτια σοκολάτας"!!!!
    Επίμονα ζητάω από την καλή μαμά να μου δώσει το κουτί με τα μπισκότα κι όταν η προσπάθειά μου αποβαίνει άκαρπη
    αυθόρμητα αρχίζω να ουρλιάζω..........
    ΘΕΛΩ ΤΑ ΜΠΙΣΚΟΤΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
    ΤΟΤΕ η μαμά σοβαρή και αυστηρή μου λέει:
    ζήτησέ τα με καλό τρόπο, όχι ουρλιάζοντας σαν αγριάνθρωπος και τότε θα σου τα δώσω.
    Τώρα στο δωμάτιό σου γρήγορα.
    Φεύγω κλαίγοντας.
    Την άλλη μέρα συμβαίνει ακριβώς το ίδιο, και πάλι καταλήγω τιμωρία στο δωμάτιό μου.
    Την τρίτη μέρα πλησιάζω το ντουλάπι.
    Θέλω τόοοοοοσο πολύ ένα μπισκοτάκι, ένα τοσοδούλι μπισκοτάκι με κομμάτια σοκολάτας!
    Είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου να πάρω εκείνο το μπισκοτάκι.
    Πλησιάζω τη μαμά και λέω γλυκά με μια άλλη φωνή (όχι τη δικιά μου):Καλή μου μανούλα σε παρακαλώ θα μου δώσεις ένα μπισκοτάκι? και η μαμά μου δίνει κι επιτέλους το γεύομαι.
    Κι αυτό είναι το πρώτο μου μάθημα περί Κόσμειας Συμπεριφοράς ήτοι ΠΩΣ ΝΑ ΨΕΎΔΕΣΑΙ!!! ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΟΚΡΙΝΕΣΑΙ!!! ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΑΠΟ ΣΕΝΑ.
    ΜΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΑΠΟΔΕΚΤΟΣ!!!!
    ΝΑ ΣΕ ΑΓΑΠΑΝΕ!!!
    ΝΑ ΣΕ ΣΕΒΟΝΤΑΙ!!!
    ΝΑ ΣΕ ΑΚΟΥΝΕ!!!
    αναρωτιέμαι θα καταφέρω να ακούσω κάποτε την πραγματική μου φωνή???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ ωραία το θέτεις Silena!
    Κάπως έτσι γινόμαστε αυτό που θέλουν οι άλλοι από εμάς. Ναι έτσι γινόμαστε Ταρτούφοι γιατί ζούμε σύμφωνα με την γνώμη των άλλων... Ποιος δεν θέλει να τον αγαπάνε, να τον σέβονται και να τον ακούνε; Λίγοι είναι αυτοί που έχουν απομείνει οι οποίοι θέλουν απλά να ΕΙΝΑΙ. Οι περισσότεροι από εμάς θέλουν να γίνουν...
    Σ' ευχαριστώ για τα δωρεάν μαθήματα!
    Την καλημέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα. Σκέφτηκα μιας και μιλάμε περί ψεύδους και αλήθεια να παραθέσω την ΨΕΥΤΡΑ του ΚΟΚΤΩ. Είναι πολύ διαφωτιστική και αληθινή!

    Η ΨΕΥΤΡΑ (Ζαν Κοκτώ)
    ''Θα ήθελα να λέω πάντα αλήθεια. Αγαπώ την αλήθεια. Μα εκείνη δεν μ' αγαπά. Αυτή είναι η πραγματική, η αληθινή αλήθεια.
    Η αλήθεια δεν μ' αγαπά.
    Μόλις την ξεστομίσω, αλλάζει μορφή και γυρίζει εναντίον μου. Μοιάζω να λέω ψέματα και όλοι με στραβοκοιτάζουν.
    Κι ωστόσο είμαι απλή, δεν μου αρέσει το ψέμα. Το ψέμα σέρνει πίσω του φοβερές σκοτούρες, και σε παρασέρνει και πιάνεσαι στην παγίδα του και παραπατάς και πέφτεις και όλοι γελάνε και σε κοροϊδεύουν...
    Όταν με ρωτάνε κάτι, θέλω να τους απαντήσω αυτό που σκέφτομαι, θέλω να τους απαντήσω την αλήθεια. Η αλήθεια με γαργαλάει...
    Όμως δεν ξέρω τι παθαίνω τότε... Με πιάνει αγωνία, πανικός, φόβος να μη φανώ γελοία και... λέω ψέματα. Λέω ψέματα. Και ...τετέλεσται. Είναι πολύ αργά πια για να τα πάρω πίσω. Κι έτσι και πατήσεις το ένα σου πόδι μέσα στο ψέμα, χάθηκες. Χώνεσαι μέσα μέχρι το λαιμό. Και δεν είναι διόλου ευχάριστα, σας τ' ορκίζομαι.
    Ενώ είναι τόσο εύκολο να λες αλήθεια.
    Η αλήθεια είναι η πολυτέλεια των τεμπέληδων. Είσαι σίγουρος ότι δεν θα κάνεις κανένα λάθος μετά, πως δεν θα' χεις μπερδέματα και φασαρίες. Ενώ εγώ... Ο διάβολος το ξέρει τι τραβάω!
    Το ψέμα δεν είναι κανένας γκρεμός, να πέσεις μέσα και να ησυχάσεις.
    Το ψέμα είναι κύματα θεόρατα, που σε αρπάζουν, σε σηκώνουν, σου κόβουν την ανάσα, σου σταματάνε την καρδιά και σου την τυλίγουν θηλιά γύρω από το λαιμό.
    Όταν αγαπώ λέω πως δεν αγαπώ. Κι όταν δεν αγαπώ, λέω πως αγαπώ. Και φαντάζεστε τις συνέπειες. Τόσο που μου 'ρχεται να τινάξω τα μυαλά μου στον αέρα και να ξεμπερδεύω μια και καλή. Του κάκου κανοναρχώ τον εαυτό μου, του κάκου στέκομαι μπροστά στον καθρέφτη και λέω: Δεν θα ξαναπείς ψέματα, δεν θα ξαναπείς ψέματα, δεν θα ξαναπείς ψέματα! Ξαναλέω. Ξαναλέω, ξαναλέω. Ψέματα... Ψέματα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ...η συνέχεια
    Ψέματα για τα μεγάλα, ψέματα και για τα μικρά. Κι αν μου τύχει να πω την αλήθεια, καμιά φορά... κατά τύχη,
    τότε αυτή γυρίζει πίσω, στρίβεται, παραμορφώνεται, ζαρώνει και γίνεται ...ψέμα! Οι παραμικρές λεπτομέρειες συνωμοτούν μεταξύ τους και αποδεικνύουν πως είπα ...ψέματα. Κι όχι ότι είμαι δειλή.
    Στο σπίτι μου, στην κάμαρή μου, ξέρω πολύ καλά τι θα έπρεπε να απαντήσω.
    Αλλά μπροστά στους άλλους, τα χάνω, παραλύομαι και βουβαίνομαι.
    Με λένε ψεύτρα κι εγώ τσιμουδιά...
    Θα ήθελα να τους φωνάξω: Εσείς λέτε ψέματα! Μα δε βρίσκω τη δύναμη..Τους αφήνω να με βρίζουν και αφρίζω από λύσσα. Κι αυτή η λύσσα πληθαίνει μέσα μου και με γεμίζει μίσος. Δεν είμαι κακιά. Μπορώ μάλιστα να πω ότι είμαι καλή.Φτάνει όμως να με πουν ψεύτρα και με πνίγει το μίσος. Κι έχουν δίκιο...Το ξέρω ότι έχουν δίκιο, πως μου αξίζουν οι βρισιές...Αλλά να... δεν ήθελα να πω ψέματα, και δεν αντέχω να μην καταλαβαίνουν ότι λέω ψέματα άθελά μου και ότι με σπρώχνει ο Σατανάς...
    Ω, θ' αλλάξω.
    Άλλαξα κιόλας. Δεν θα ξαναπώ ψέματα. Θα βρω ένα σύστημανα μη λέω πια ψέματα, να μη ζω μέσα σ' αυτό το χάος της ψευτιάς.
    Θα γιατρευτώ. Θα βγω από κει μέσα.
    Κι άλλωστε, να η απόδειξη...
    Εδώ, μπροστά σας, δημοσία... ομολογώ τα και ξεσκεπάζω μπροστά στα μάτια σας το βίτσιο μου. Και μη φανταστείτε ότι η ειλικρίνειά μου είναι το αποκορύφωμα του βίτσιου μου, κάθε άλλο. Ντρέπομαι γι' αυτό. Μισώ τα ψέματά μου και θα έφτανα ως την άκρη του κόσμου να μην αναγκαστώ να κάνω αυτήν την εξομολόγηση...Κι εσείς; Λέτε την αλήθεια;
    Για σταθείτε, εγώ καθίζω τον εαυτό μου στο εδώλιο του κατηγορουμένου και δεν αναρωτήθηκα αν το δικαστήριο είναι άξιο να με κρίνει, να με αθωώσει ή να με καταδικάσει...
    Δεν μπορεί, κι εσείς θα λέτε ψέματα. Θα λέτε ψέματα όλοι, αδιάκοπα και θα σας αρέσει να λέτε ψέματα και να νομίζετε ότι δε λέτε, γιατί εσείς θα λέτε ψέματα στον ίδιο σας τον εαυτό! Εγώ δεν λέω ψέματα στον εαυτό μου. Εγώ έχω την ειλικρίνεια να ομολογώ μέσα μου πως λέω ψέματα. Πως είμαι ψεύτρα. Ενώ εσείς είστε δειλοί!
    Μ' ακούγατε πριν και λέγατε μέσα σας: «Την κακομοίρα!» και κρύβατε τις ψευτιές σας πίσω από τη δική μου ειλικρίνεια.
    Α, εδώ σας έχω!
    Ξέρετε κυρίες και κύριοι γιατί σας είπα πριν ότι λέω ψέματα; Δεν είναι αλήθεια! Το είπα μόνο και μόνο για να σας παρασύρω σε μια παγίδα και για να καταλάβω. Εγώ δεν λέω ψέματα. Δεν λέω ψέματα ποτέ!
    Μισώ το ψέμα και το ψέμα με μισεί.
    Είπα ψέματα ...μόνο και μόνο για να σας πω ...ότι λέω ψέματα...
    Εγώ δεν λέω ψέματα ποτέ. Ακούτε; Ποτέ!
    Κι αν μου τύχει καμιά φορά να πω κανένα ψέμα, το λέω για να μην πονέσω κάποιον, για να προλάβω μια συμφορά.
    Τα ...''κατά συνθήκην ψεύδη'' που λένε. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, που λένε...
    Τι; Πως είπατε; Α, γιατί θα ήταν παράξενο να με κατηγορήσει κανείς
    γι' αυτού του είδους τα ψέματα.
    Και θα μου φαινόταν πολύ αστείο... αν με κατηγορούσατε εσείς...
    Εσείς που λέτε ψέματα, εμένα που δεν λέω ψέματα ποτέ!
    Η Ψεύτρα και το Την έχασα γράφτηκαν από τον Κοκτώ για το ραδιόφωνο και παίχτηκαν για πρώτη φορά από τον Ζαν Μαραί. Η Λαμπέτη ερμήνευσε με κέφι την Ψεύτρα αυτό το φίνο και διασκεδαστικό λεκτικό παιχνίδι για την αλήθεια και το ψέμα, ενώ βαφόταν, επί σκηνής, για τον επόμενο, τελικό μονόλογο, όπου εμφανιζόταν ντυμένη Πιερότος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το μυαλό μου σήμερα έχει γεμίσει με τόσες σκέψεις και αναμνήσεις, που διψάνε να εκφραστούν και ίσως να γίνομαι και κουραστική!
    Θυμήθηκα αυτή την "απάτη" της γνώσης που προσφέρουν τα ΑΕΙ!
    Όταν πέρασα στο μαθηματικό είχα πολλά όνειρα και κυρίως δίψα για γνώση και όρεξη να εργαστώ σκληρά για να την αποκτήσω. Όμως μετά από λίγο καιρό ήρθε η απογοήτευση της συνειδητοποίησης ότι η γνώση που παρέχεται εκεί είναι απολύτως στείρα και κενή. Σκέφτομαι το χαμόγελο με το οποίο πρωτομπήκα στο αμφιθέατρο και την παραίτηση και αδιαφορία με την οποία βγήκα από κει.
    Ίσως θα έπρεπε πρώτα αυτοί όλοι οι ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ να είχαν διδαχθεί (πριν γίνουν δάσκαλοι)το πώς να αποδέχονται πρώτα τον εαυτό τους κι έπειτα τους άλλους και το πώς να γνωρίζουν στους φοιτητές τους τον τρόπο της αποδοχής!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Silena καλησπέρα. Το πρωί βιαζόμουν να πάω στη δουλειά και το σχόλιο μου στο ωραίο κείμενο σου έμεινε ημιτελές. Ήθελα απλώς να προσθέσω ότι αυτή η αληθινή φωνή έρχεται και χάνεται το ίδιο ξαφνικά. Την έχουμε μέσα μας, ίσως και να χάνεται αν ζήσουμε ένα μεγάλο διάστημα μέσα στην ψευτιά, αλλά στους περισσότερους παραμένει. Χρειάζεται μόνο να αποτραβηχτούμε από τις περισσότερες άχρηστες έτσι κι αλλιώς ενασχολήσεις μας και τότε η φωνή γίνεται δυνατότερη. Ο καθένας μας τότε μπορεί να την ακούσει.

    Για το κείμενο του Κοκτώ, τι να πω; Άλλο ένα διαμάντι που δεν γνώριζα!

    Όσο για την "απάτη" της γνώσης δεν θα συμφωνήσω απόλυτα. Θεωρώ ότι ελλοχεύουν μεγαλύτεροι κίνδυνοι. Ωστόσο θα μου επιτρέψεις να απαντήσω με μια ανάρτηση την οποία έχω στο μυαλό μου εδώ και μέρες και μόλις βρω το χρόνο θα αναρτήσω στο Τροφή.

    Δεν γίνεσαι καθόλου κουραστική. Ίσα-ίσα αυτά που μοιράζεσαι μαζί μας είναι πάρα πολύ ενδιαφέροντα. Αν έχεις διαβάσει τον χαιρετισμό στο Τροφή (τον οποίο έγραψα όταν ξεκίνησα αυτό το ιστολόγιο) κάπως έτσι φανταζόμουν το ιστολόγιο. Να μαθαίνουμε όλοι μας από τον καθένα μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΣΤΗ ΠΛΑΣΗ ΤΟΥΤΗ ΝΑ ΠΕΡΙΦΡΟΝΕΙΣ ΤΑ ΠΛΟΥΤΗ-ΚΙ ΑΝ ΟΙ ΕΠΑΙΝΟΙ ΤΩΝ ΓΥΡΩ ΔΕΝ ΣΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΟ ΜΥΑΛΟ-ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΣΤΗ ΤΡΙΚΥΜΙΑ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ-ΚΙ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΣΟΥ ΝΑ ΣΚΟΡΠΙΣΕΙΣ ΤΟ ΚΑΛΟ-ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΜΕ ΜΙΑΣ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙΣ ΚΑΘΕ ΤΙ ΠΟΥΧΕΙΣ ΚΕΡΔΙΣΕΙ-ΣΤΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ Ν ΑΝΤΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙΣ ΚΑΠΟΙΑ ΛΥΣΗ-

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αν μπορείς ελπίδες και φόβους να μην έχεις
    Αν μπορείς θέληση και επιθυμία να υποτάξεις
    Αν μπορείς πέρα από καλό και από κακό να δεις
    Αν μπορείς τους ψίθυρους ν' ακούσεις μέσα στην οχλοβοή του πλήθους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τότε θα είσαι 'άνθρωπος' γιε μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. oi an8rwpoi xwris na exoun kati na xwrisoun xwrizoun to fws tous.. xtizoun toixous kai katapatane to bios tous kai anarwtiountai giati i tixh tous efere skotoures empros tous.. marlin

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή μέσω email

Enter your email address:

Εγγραφή μέσω reader

Blog Widget by LinkWithin