Αγνώστου

Πότε σας φταίν’ οι Αφγανοί και οι αγριανθρώποι,
πότε ο τρισκατάρατος και πότε ο Θεός,
σας φταίει κι η Αμερική, σας φταίει κι η Ευρώπη,
αλλά ποτέ δεν είπατε πως φταίει κι ο Ρωμηός.
Τα πταίσματα σας ρίχνετε στων άλλων την καμπούρα,
και έχετε αδιάκοπη παντοτινή μουρμούρα.

Στην δόξα των προγόνων σας τα τρόπαια ζητείτε,
φωνάζετε, ξεσχίζεσθε για τους παλιούς σας χρόνους,
και μόνο με τον ίσκιο τους ψωμοζητώντας ζήτε...
χαρά σ’ εκείνη τη γενιά που θάχει σας προγόνους!
Φαντάσου αν βρισκόμαστε στον κόσμο γεννημένοι
χωρίς κανένα πρόγονο, τι ήθελε να γένει!

Για κότες ακονίζετε μονάχα το σπαθί σας
και μες στο ίδιο αίμα σας βουτάτε τη λεπίδα,
εν όσω ζήτε δένετε με κόμπους το πουγγί σας,
και μόνον σαν πεθάνετε πλουτείτε την πατρίδα.
Πορνεύετε τα γράμματα, πορνεύετε τους νόμους,
Συνοδικοί στα σπίτια σας, Μακρακισταί στους δρόμους.