Η κρίσιμη κατάσταση (1 & 2)

Η κρίσιμη κατάσταση 2

από τη συλλογή: "Αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι πόσο καλά περπατάς ανάμεσα στη φωτιά."

Πάρα πολλά

πολύ λίγα

ή πολύ αργά

πολύ παχύ

πολύ λεπτό

ή πολύ κακό

γέλια ή 

δάκρυα

ή αγνή 

αδιαφορία

μισητές

εραστές

στρατοί που τρέχουν σε πονεμένους δρόμους

κραδαίνοντας μπουκάλια κρασιού

σφάζοντας με ξιφολόγχες και βιάζοντας τους πάντες

ή ένας γέρος σε ένα ήσυχο φτηνό δωμάτιο

με μια φωτογραφία της Μέριλιν Μονρόε.

υπάρχει μια μοναξιά σ`αυτό τον κόσμο τόσο μεγάλη

που μπορείς να τη δεις στην αργή κίνηση

των δεικτών ενός ρολογιού.

υπάρχει μια μοναξιά σ`αυτό τον κόσμο τόσο μεγάλη

που μπορείς να τη δεις στο νέον που αναβοσβήνει

στο Βέγκας, στη Βαλτιμόρη, στο Μόναχο.

οι άνθρωποι έχουν κουραστεί

τιμωρημένοι από τη ζωή

ακρωτηριασμένοι είτε από αγάπη είτε από

μη αγάπη.

δεν χρειαζόμαστε νέες κυβερνήσεις

νέες επαναστάσεις

δεν χρειαζόμαστε νέους άνδρες

νέες γυναίκες

δεν χρειαζόμαστε νέους τρόπους

απλά χρειάζεται να νοιαζόμαστε.

οι άνθρωποι δεν είναι καλοί ο ένας στον άλλο

ανταγωνιστικά
οι άνθρωποι απλά δεν είναι καλοί ο ένας στον άλλο.

φοβόμαστε
νομίζουμε ότι το μίσος δείχνει
δύναμη.

ότι τιμωρία είναι η 

αγάπη.

αυτό που χρειαζόμαστε είναι λιγότερη κάλπικη εκπαίδευση

αυτό που χρειαζόμαστε είναι λιγότεροι κανόνες

λιγότερη αστυνομία

και περισσότερους καλούς δασκάλους.

ξεχνάμε τον τρόμο ενός ανθρώπου

που πονά σ' ένα δωμάτιο

μόνος 

χωρίς φιλιά

χωρίς κάποιος να τον αγγίζει

ξεκομμένος

να ποτίζει ένα φυτό μόνος

χωρίς ένα τηλέφωνο που ποτέ δεν θα 

χτυπήσει

έτσι κι αλλιώς. 

οι άνθρωποι δεν είναι καλοί ο ένας στον άλλο

οι άνθρωποι δεν είναι καλοί ο ένας στον άλλο

 οι άνθρωποι δεν είναι καλοί ο ένας στον άλλο.

και οι χάντρες ταλανίζονται και τα σύννεφα επισκοτίζουν

και τα σκυλιά κατουράνε θάμνους τριανταφυλλιάς

ο δολοφόνος καρατομεί το παιδί σαν να δαγκώνει

ένα παγωτό χωνάκι

καθώς ο ωκεανός έρχεται και φεύγει

μέσα και έξω

δέσμιος ενός παράλογου φεγγαριού.

και οι άνθρωποι δεν είναι καλοί ο ένας με τον άλλο.

 

the crunch 2

from: "What Matters Most Is How Well You Walk through the Fire."

too much
too little
or too late

too fat
too thin
or too bad

laughter or
tears

or immaculate
unconcern

haters
lovers

armies running through streets of pain
waving wine bottles
bayoneting and fucking everyone

or an old guy in a cheap quiet room
with a photograph of Marilyn Monroe.

there is a loneliness in this world so great
that you can see it in the slow movement of
a clock’s hands.

there is a loneliness in this world so great
that you can see it in blinking neon
in Vegas, in Baltimore, in Munich.

people are tired
strafed by life
mutilated either by love or no
love.

we don’t need new governments
new revolutions
we don’t need new men
new women
we don’t need new ways
we just need to care.

people are not good to each other
one on one.

people are just not good to each other.

we are afraid.
we think that hatred signifies
strength.
that punishment is
love.

what we need is less false education
what we need are fewer rules
fewer police
and more good teachers.

we forget the terror of one person
aching in one room
alone
unkissed
untouched
cut off
watering a plant alone
without a telephone that would never
ring
anyway.

people are not good to each other
people are not good to each other
people are not good to each other.

and the beads swing and the clouds obscure
and dogs piss upon rose bushes
the killer beheads the child like taking a bite
out of an ice cream cone
while the ocean comes in and goes out
in and out
in the thrall of a senseless moon.

and people are not good to each other.

Η κρίσιμη κατάσταση (1)

από τη συλλογή: "Η αγάπη είναι ένας σκύλος από την κόλαση."

Πάρα πολλά, πολύ λίγα

Πολύ παχύς,

πολύ λεπτός

ή κανένας.

γέλια ή

δάκρυα

μισητές

εραστές

άγνωστοι με πρόσωπα σαν

τα κεφάλια

πρόκας

στρατοί τρέχουν

σε ματωμένους δρόμους

καρδαίνοντας μπουκάλια κρασιού

σφάζοντας με ξιφολόγχες και βιάζοντας 

παρθένες

ένας γέρος σ' ένα φτηνό δωμάτιο

με μια φωτογραφία της Μ. Μονρόε

υπάρχει μια μοναξιά σ' αυτό τον κόσμο τόσο μεγάλη

που μπορείς να τη δεις σε αργή κίνηση

στους δείκτες ενός ρολογιού

άνθρωποι τόσο κουρασμένοι

ακρωτηριασμένοι

είτε από αγάπη είτε από μη αγάπη.

οι άνθρωποι δεν είναι καλοί ο ένας στον άλλο

ανταγωνιστικά

οι πλούσιοι δεν είναι καλοί με τους πλούσιους

οι φτωχοί δεν είναι καλοί με τους φτωχούς

φοβόμαστε. 

το εκπαιδευτικό μας σύστημα μας λέει
ότι όλοι μας μπορούμε να γίνουμε
διάσημοι νικητές

δεν μας είπε

για φτωχούς και άστεγους

ή για τις αυτοκτονίες.

ή για τον τρόμο ενός ανθρώπου

που πονά κάπου

μόνος

χωρίς κανείς να τον αγγίζει

χωρίς κανείς να του μιλά

ποτίζοντας ένα φυτό. 

οι άνθρωποι δεν είναι καλοί ο ένας στον άλλο.

οι άνθρωποι δεν είναι καλοί ο ένας στον άλλο. 

οι άνθρωποι δεν είναι καλοί ο ένας στον άλλο. 

Υποθέτω ότι ποτέ δεν θα γίνουν.

Δεν τους ζητώ να γίνουν.

αλλά μερικές φορές το

σκέφτομαι.

οι χάντρες θα ταλανίζονται

τα σύννεφα θα συννεφιάζουν

και ο δολοφόνος θα καρατομεί το παιδί

σαν να δαγκώνει ένα παγωτό χωνάκι.

πάρα πολλά

πολύ λίγα

Πολύ παχύς,

πολύ λεπτός

ή κανένας.

περισσότεροι μισητές από εραστές.

οι άνθρωποι δεν είναι καλοί ο ένας με τον άλλο.

ίσως αν ήταν

οι θάνατοι μας δεν θα ήταν τόσο λυπητεροί.

εντωμεταξύ κοιτάω τα νεαρά κορίτσια

βλαστοί

λουλούδια της αλλαγής.

σίγουρα θα πρέπει να υπάρχει κάποιος τρόπος που δεν έχουμε ακόμη

σκεφτεί.

ποιος βάζει το μυαλό μέσα μου;

φωνάζει

απαιτεί

λέει ότι υπάρχει μια πιθανότητα.

δεν θα πει

"όχι."

Τhe crunch (1)

from: "Love is a Dog From Hell"

too much too little

too fat

too thin

or nobody.

laughter or

tears

haters

lovers

strangers with faces like 

the backs of

thumb tacks

armies running through

streets of blood

waving winebottles

bayoneting and fucking

virgins.

an old guy in a cheap room

with a photograph of M. Monroe.

there is a loneliness in this world so great

that you can see it in the slow movement of

the hands of a clock

people so tired

mutilated

either by love or no love.

people just are not good to each other

one on one.

the rich are not good to the rich

the poor are not good to the poor.

we are afraid.

our educational system tells us

that we can all be

big-ass winners

it hasn't told us

about the gutters

or the suicides.

or the terror of one person

aching in one place

alone

untouched

unspoken to

watering a plant.

people are not good to each other.

people are not good to each other.

people are not good to each other.

I suppose they never will be.

I don't ask them to be.

but sometimes I think about

it.

the beads will swing

the clouds will cloud

and the killer will behead the child

like taking a bite out of an ice cream cone.

too much

too little

too fat

too thin

or nobody 

more haters than lovers.

people are not good to each other.

perhaps if they were

our deaths would not be so sad.

meanwhile I look at young girls

stems

flowers of chance.

there must be a way.

surely there must be a way that we have not yet

thought of.

who put this brain inside of me?

it cries

it demands

it says that there is a chance.

it will not say

"no."