Νέος διευθυντής στην εταιρεία
-
Για χρόνια καλοφορεμένο
το προσωπείο τής σεμνότητας,
της αναγκαίας σοβαρότητας.
Κρυμμένη η ασημαντότητά του
Στο Σύστημα αποδεκτός.
Ευένδοτος τουτέστιν χρ...
Νυχτερινό παιχνίδι του μυαλού και των αισθήσεων…
-
Τόσο παράξενος ήχος μετά τα μεσάνυχτα
Που ξαφνιάστηκα και ψάχτηκα στο σκοτεινό μπαλκόνι μου τι να’ναι…
Γκρεμίζονταν ένα άστρο;
Ράγιζε κάπου ο ουρανός; Μια...
Δάκρυα-πέτρες
-
*Έμεινε η αγάπη όλη να μετράει ώρες και μήνες και χρόνια… *
τόσα χρόνια… ψέματα…
Όλα είναι ψέματα…
*Μα κι αν ήταν κάποτε αλήθεια*
Ότι υπήρξαμε,...
-
*γραμμέςαγάπης...*
έχει μια παράξενη ησυχία απόψε...
νομίζω πως για κάποιον άγνωστο λόγο
θέλησαν όλοι
έστω για λίγο
να μου επιτρέψουν να σε ορθώσω εδώ
σ...
Νέον ποίημα, «ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ»
-
Ένα δέντρο που ανθούσε
και ολόγυρα σκορπούσε
άρωμα, σκιά και ζήση
έχει τώρα πια σαπίσει.
Κάποτε, σαν ήταν νέο
πόσο εφάνταζε ωραίο
κι όλοι αυτοί που...
Έξι ποιήματα Του Στρατή Παρέλη //
-
*Στο ύψος μιας γαλήνης αοράτου…*
Το κάθε κύμα είναι πρόβατο της θαλάσσης
Βελάζουν οι πραγματικότητες
Α ρε κόσμε μπερδεμένε, χάνεται...
-
ΤΟ ΦΙΛΙ
Όσο με φιλούσες/ περίμενα το άγγιγμα της γλώσσας /το στριφογύρισμά της μέσα
στο στόμα μου./Όσο με φιλούσες/είχα την αναίδεια να κρίνω την τέχνη ...
Προσφυγικό αγγελούδι
-
Κρατούσε το επτά μηνών αδερφάκι/ απ' τα ρούχα,μην πέσει στο κενό/ και
καταπλακωθεί/ απ' τα χαλάσματα της βόμβας./ Μικρό κορίτσι της Συρίας/ μωρό
κι αυτή π...
Στο ποιητή Τάσο Σταωρακέλη
-
*Τάσο, *
*αγαπημένε φίλε *
*Σαν Άγγελος,φωτεινός και μεγαλειώδης*
*άνοιξες απρόσμενα τα φτέρα σου *
*και έφυγες για το μεγάλο ταξίδι στη χώρα των αγγέλων *...
ΑΝΝΥ ΑΧΕΙΛΑΡΑ - Ευοί Φλόγιστον
-
ΑΝΝΥ ΑΧΕΙΛΑΡΑ - Ευοί Φλόγιστον, γράφει η Σοφία Στρέζου
Το 2018 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΔΡΟΜΩΝ, η 2η έκδοση της ποιητικής
συλλογής της Άννυς Αχειλαρά...
Σοφία Στρέζου - Πόσο φοβάμαι…
-
*Πόσο φοβάμαι…*
Πόσο φοβάμαι
μη γίνει η ανάμνηση
λήθη
στις ενσαρκώσεις
στιγμών
που κρυσταλλώθηκαν
στα ορυχεία της μνήμης
τώρα…...
Ταξιδιώτες στο άπειρο
-
Είμαστε όλοι ταξιδιώτες στον χρόνο - ο οποίος είναι σχετικός. Αυτό που
αντιλαμβανόμαστε ως ζωή, ως πέρασμα από την μια στιγμή στην άλλη, είναι η
τέταρτη δι...
-
Στεκόταν όρθιος, ακίνητος
και με παρακολουθούσε
με τα τρυφερά του μάτια
όμως ανέκφραστα σαν να παραξενευόταν
όση ώρα σκούπιζα και σφουγγάριζα
Εγώ αναρωτιό...
ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΕΤΑΕΙ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΗΣ
-
από τον πέμπτο όροφο
την ώρα που εσύ ετοιμάζεις το μεσημεριανό σου
την ώρα που πίνεις
την τελευταία ρουφηξιά του μαύρου ωκεανού
και λίγο πριν φωλιάσει σ...
Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας
-
* Να τραγουδάμε αγκαλιά μονάχα με τα μάτια...*
[image: Αποτέλεσμα εικόνας για midnight kiss sea]
* (*Photography by Justin Kefalas)*
Ποιο όνειρο μεσάνυχ...
Μελάνθη
-
Κάποτ’ ένα αγκάθι στα πλευρά
Μια παιδική αγάπη
σωπαίνει μέσα μου
_________
Πώς κύλισε ο χρόνος!
Σε αγαπώ ακόμη!
Μιλώ στο λίγο και πολύ μαζί σου.
Πώς κύλι...
Αγιογράφος εκ Τήνου
-
Όταν όμως, πέρασαν οι πρώτες στιγμές της περιέργειας, οι υπηρέτες με άφηναν
ήσυχο και μόλις τέλειωνα τις ραπτικές μου εργασίες, σήκωνα τα μάτια κι
έβλεπα τ...
Γερανού διαθέσεις
-
Μπέρδευε πάντα τις τεχνικές αυτοάμυνας με τις τεχνικές αυτοικανοποίησης
κάπου στο ανάμεσα της στάσης του γερανού και τις πτήσεις του όμως είχε
πάντα αψογες...
Καλό Ταξίδι... Αρλέτα
-
*...κι ήλθαν ημέρες δύσκολες και φούντωσε το κύμα*
*κι η βάρκα ακυβέρνητη... εδω κι εκεί πηγαίνει*
*βαριανασαίνει η ζωή... δακρύζουνε τα μάτια*
*με τέτοια...
'' Το πανηγύρι'',Αλέξανδρος Βλαχιώτης
-
Το πανηγύρι κράτησε για λίγο,
μα πρόλαβε
να ξεπουλήσει όλες τις ψυχές
που κρύβονταν σε αυτό.
Λίγα μέτρα πιο κάτω
το εσωτερικό μιας αρένας
έχει γεμίσει με το...
Άμα δείτε το χαμόγελο, πείτε του να κατέβει.
-
*Έλα λοιπόν, χαμογέλασέ μου ...*
*με εκείνο το χαμόγελο το αινιγματικό σου,*
* που τον παράδεισό μου ανοίγει.*
*Ήλιος λαμπερός που αναπαύεται νωχελικά πάν...
L’ oiseau lyre
-
Deux et deux quatre quatre et quarte huit huit et huit font seize…
Répétez ! dit le maître Deux et deux quatre quatre et quatre huit huit et
huit font seiz...
Οι Δώδεκα: Μια ημιτελής συμφωνία
-
*Τσαμαδού**. **Στέκι μεταναστών. Πέτρος σκοτάδι ασάλευτο στέκεται ώμους στο
παράθυρο. Δεν βιάζεται σιωπή. Δεν σκέπτεται τη νύκτα άνθρωπος. Κάποτε μόνο
τον ...
Της ζωής η μελισσοφωλιά
-
*Σώτια Τσώτου*
*Μου' δειχνες στο χάρτη τα βουνά *
*κι έλεγες θα πάμε μακριά.*
*Έσβηνε τα φώτα η πόλη, *
*σώπαινε το περιβόλι,της ζωής η μελισσοφωλιά. *
*Τό...
Εν κατακλείδι
-
Και τώρα φίλοι μου είναι αργά
μια καληνύχτα στη μαμά
και λίγη στάχτη στα μαλλιά
καιρός να πούμε αντίο.
Σκέπασαμε όλους τους νεκρούς
με αρρωστιάρικους ψαλμ...
Ζωή
-
Ζωή ταξιδεμένη στη φουρτούνα του ανοιχτού πελάγους,
με τα πανιά φουσκωμένα απ’τον άνεμο του μεγάλου πάθους·
βγαλμένη απ’τη σειρά του πατημένου δρόμου, ξέσ...
Αντώνης Παπαδόπουλος Καλή κρυψώνα
-
Μέσα στο θόρυβο δύσκολα να μ' ακούσεις.
Κι ούτε που το προσπάθησα.
Βιάστηκα ν' απομακρυνθώ
μήπως και μάντευες στο βλέμμα μου τη θλίψη.
Ό,τι θα ήθελα να ...
ΛΕΜΟΝΑΝΘΟΙ ΣΤΟ ΠΕΛΑΓΟ
-
Λεμονανθοί στο πέλαγο
Γεννήθηκα σε χώματα νησιωτικά
απλωμένοι λεμονανθοί στο πέλαγο
στη πλώρη ένα ποδήλατο
άφηνε πεταλιές στο αύριο
...
237 ~ διάλογοι, iii
-
*ΜΙΚΡΗ ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ*
5
«Ήρθες απόψε; Δεν σε βλέπω - »
«Πλάι σου είμαι και σε σκέπω,
πλασμένη απ' όλες τις αγάπες
που πίστεψες - όπως μου τα 'πες'
...
Εύη Μαλλιαρού — Τρίπτυχο
-
Πιπίνου και Πατησίων γωνία, λίγο πριν από το φανάρι, τους είδα όλους μαζί
να γελάνε. Με την καρδιά τους, έτσι φαινόταν. Μου ήρθε να γελάσω και εγώ,
παρασ...
Νικηφόρος Βρεττάκος, Η αναχώρηση
-
Η αναχώρηση
*Ευγενία Κ. Βρεττάκου*
Κατιφέδες, χρυσάνθεμα, βασιλικά και αρμπαρόριζες,
θαρρούσε κανείς πως ανθίζανε στο λιτό φέρετρό σου,
ως να ρέαν στο βάθο...
Αγάπη
-
Νικηφόρος Λύτρας Κι ήμουν στο σκοτάδι. Κι ήμουν το σκοτάδι. Και με είδε μια
αχτίδα Δροσούλα το ιλαρό το πρόσωπό της κι εγώ ήμουν το κατάξερο ασφοδίλι.
Πώ...
Τα φώτα της πόλης
-
Όλα κινούνται, όλα φεύγουνε
τα πάντα αλλάζουν.
Ψηλά τα σύννεφα, γαλάζια, γκρίζα
άσπρα σαν πούπουλα, μαύρα σαν λύπες
κι άλλα σαν όνειρα.
Μηνύματα άνοιξης τα...
V
-
Mencukur di dan di sekitar penis yang sedang dilakukan oleh laki-laki tidak
hanya untuk operasi lagi. Coba saja lihat di sekitar ruang ganti waktu
berikut...
Η ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΛΟΙΟΥ
-
O Αλμουσταφά ο διαλεχτός και αγαπημένος , που ήταν φως αυγινό στη δική του
μέρα , περίμενε δώδεκα ολόκληρα χρόνια στην πόλη της Ορφαλεζίας για το
καράβι πο...
Συντροφιά μου
-
Σαν μια ηλιαχτίδα στο παράθυρο μοιάζουν καμιά φορά οι στιγμές χαϊδεύουν τη
σκέψη για το αύριο αποδιώχνουν τις σκιές * Στο πρόσωπό σου το ζεστό
χαμμόγελο στ...
ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ
-
Ποτάμια άφθονα γέννησα δυνατότητες
και χρόνια τις ανάθρεψα ώσου να πάρουν μπόι.
Τώρα σαν χείμαρρος ευθυνών και υποχρεώσεων
με πνίγουν.
ΠΩΛΕΙΤΑΙ.
απολογιστικό....
-
Εισπράττουμε σοφία
αντίτιμο του χρόνου που περνά
-ακούς να λένε -
κι ας είναι μόνο
γνώση ανώφελη που μαρτυρά
Πως θάβονται οι μέρες που περνούν
δ...
Μανόλης Αναγνωστάκης, Αφιέρωση
-
Διαβάζει ο *Μανόλης Αναγνωστάκης*.
Αφιέρωση
Για τους ερωτευμένους που παντρεύτηκαν
Για το σπίτι που χτίστηκε
Για τα παιδάκια που μεγάλωσαν
Για τα πλοία π...
Ένας άνθρωπος σαν όλους τους άλλους: εγωιστής και με πολλά ελαττώματα. Μέχρι τα 25 μου έζησα εντελώς ασυνείδητα. Σιγά σιγά όμως άρχισα να ανακαλύπτω ότι η ζωή έχει πολλά παραπάνω να μου προσφέρει. Πήρα την απόφαση ότι έπρεπε να αλλάξω. Δυστυχώς για εμένα ήταν απαραίτητο να αλλάξω και τόπο διαμονής. Έτσι πήρα των ομματιών μου και την έκανα από την Ελλάδα. Εδώ στον νέο τόπο με νέο όνομα και καινούργια ζωή άρχισα να ψάχνω ποιος θα ήταν ο καλύτερος τρόπος για να ζήσει κανείς ώστε να γίνει πραγματικός άνθρωπος...