On Fame (Περί Φήμης)

 John Keats (1795-1821)

Η Φήμη, σαν ένα ιδιότροπο κορίτσι, θα εξακολουθεί να είναι ντροπαλή
Σε όσους την κορτάρουν πολύ δουλικά γονυπετείς,
Αλλά παραδίδεται σε κάποιο απερίσκεπτο αγόρι,
Και ξεμωραίνεται περισσότερο από μια ήσυχη καρδιά·
Είναι μια γύφτισσα, - δεν θα μιλήσω σ' αυτούς
Που δεν έχουν μάθει να είναι ευχαριστημένοι χωρίς αυτήν·
Μια κοκέτα άπιστη, της οποίας το αυτί δεν ψιθύρισε κανείς ποτέ από κοντά,
Ποιος νομίζει ότι την σκανδαλίζουν αυτοί που μιλούν γι 'αυτήν·
Είναι πολύ γύφτισσα αυτή, γεννημένη στο Νείλο,
Ετεροθαλής αδελφή του ζηλιάρη Πετεφρή*·
Εσείς με ερωτική επιθυμία Βάρδοι! ανταποδώστε την περιφρόνηση της με περιφρόνηση·
Εσείς Καλλιτέχνες ερωτευμένοι χωρίς ανταπόκριση! τρελοί που είστε!
Κάντε την καλύτερη υπόκλισή σας σ' αυτήν και πέστε της αντίο,
Στη συνέχεια, αν της αρέσει, θα σας ακολουθήσει.

* Πετεφρής: Πρόσωπο που αναφέρεται στη Παλαιά Διαθήκη. Φέρεται ως αξιωματούχος αυλικός του Φαραώ στο σπίτι του οποίου και είχε προσληφθεί και υπηρετούσε ο Ιωσήφ, ο αγαπημένος γιος του Ιακώβ.

Fame, like a wayward girl, will still be coy
To those who woo her with too slavish knees,
But makes surrender to some thoughtless boy,
And dotes the more upon a heart at ease;
She is a Gipsey,--will not speak to those
Who have not learnt to be content without her;
A Jilt, whose ear was never whisper'd close,
Who thinks they scandal her who talk about her;
A very Gipsey is she, Nilus-born,
Sister-in-law to jealous Potiphar;
Ye love-sick Bards! repay her scorn for scorn;
Ye Artists lovelorn! madmen that ye are!
Make your best bow to her and bid adieu,
Then, if she likes it, she will follow you.