tag:blogger.com,1999:blog-3384008021601022401.post7502835647470670099..comments2023-06-18T11:49:44.663+02:00Comments on Μόνο Ποίηση: Οι στίχοι / Δειλινό / Λοιπόν τι κάνουμε εδώ / Πολύτιμος στίχοςIptamenos Ollandoshttp://www.blogger.com/profile/11113252723210882210noreply@blogger.comBlogger7125tag:blogger.com,1999:blog-3384008021601022401.post-73759191250278165992011-11-10T15:19:56.811+01:002011-11-10T15:19:56.811+01:00Ας είμαστε λοιπόν εκτεθειμένοι. Από στίχους μέχρι ...Ας είμαστε λοιπόν εκτεθειμένοι. Από στίχους μέχρι και το γέλωτα των άλλων. Ίσως έτσι μαθαίνουμε καλύτερα τον εαυτό μας.<br />Καλό σου απόγευμα Athinastra.Iptamenos Ollandoshttps://www.blogger.com/profile/11113252723210882210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3384008021601022401.post-75087282446720191842011-11-10T13:01:21.342+01:002011-11-10T13:01:21.342+01:00Η λησμονιά έχει αντικείμενο, κάτι που έστω ως ανάμ...Η λησμονιά έχει αντικείμενο, κάτι που έστω ως ανάμνηση δική μας είναι κτήμα μας.<br /> Μια ανεμώνη όμως ; έτσι το σκέφτηκα και εγώ για αυτό και κάπως ρητορική η ερώτηση. Και εγώ αυθαιρετώ όμως και είμαι εκτεθειμένη σε κάθε στίχο(όμορφο αυτό νομίζω)Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3384008021601022401.post-34841852480906604082011-11-09T18:04:06.609+01:002011-11-09T18:04:06.609+01:00Καλησπέρα Athinastra,
δύσκολα βάζεις, ...αλλά θα ...Καλησπέρα Athinastra, <br />δύσκολα βάζεις, ...αλλά θα κάνω μια προσπάθεια: <br />Είμαι μάλλον της άποψης του α.α. (βλ. το σχόλιο του κάτω από το δικό σου). Η μικρή ανεμώνη είναι κάτι το μικρό και ασήμαντο έξω από εμάς, που όμως κάνει τον ποιητή να χάσει την σημασία που έχει ο εαυτός του. Παύει να ασχολείται με τα μεγάλα ερωτήματα τι κάνουμε εδώ και πότε θα αλλάξει αυτός ο κόσμος. Μόνος του πια, βρίσκει τον πραγματικό του εαυτό του που δεν είναι τίποτα άλλο από μια συνείδηση που τα αγκαλιάζει όλα. Αυτό καταλαβαίνω εγώ αλλά πιθανότατα αυθαιρετώ :))<br /><br /><br />@ α.α.<br /><br />αγαπητέ όπως κατάλαβες (από την παραπάνω ανάλυση) δεν είσαι ο μόνος που αυθαιρετείς :))<br /> <br />Εκτιμώ αφάνταστα την ειλικρίνεια σου, όταν λες ότι νιώθεις τόσο εκτεθειμένος σ' αυτό το στίχο!Iptamenos Ollandoshttps://www.blogger.com/profile/11113252723210882210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3384008021601022401.post-51624604952159190002011-11-08T11:09:47.206+01:002011-11-08T11:09:47.206+01:00Καλημέρα : )
Αν και δεν ξέρω αν το᾽γραψα τελικά με...Καλημέρα : )<br />Αν και δεν ξέρω αν το᾽γραψα τελικά με μια αίσθηση ειρωνείας (και ίσως λίγου αυτοσαρκασμού), ή για να μην νοιώσω τόσο εκτεθιμένος από αυτόν τον στίχο... <br /><br />Και ίσως αυτή η «λησμονιά», που την θέση της παίρνει αυτή η ανεμώνη, να ῾ναι η λησμονιά του άλλου, ή αυτού που δεν χωρά στο εγώ μας. Ίσως και να αυθαιρετώ αλλά δύσκολα βρίσκει κανείς όρια...α.α.https://www.blogger.com/profile/15115161772768198133noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3384008021601022401.post-23956545266414892532011-11-07T21:24:38.138+01:002011-11-07T21:24:38.138+01:00Λοιπόν τι κάνουμε εδώ/και πότε θ’ αλλάξει ο κόσμος...Λοιπόν τι κάνουμε εδώ/και πότε θ’ αλλάξει ο κόσμος/όμως απόψε βιάζομαι απόψε/να παραμερίσω όλη τη λησμονιά/και στη θέση της/ν’ ακουμπήσω μια μικρή ανεμώνη.<br /> <br />Τι να συμβολίζει αγαπητέ μου αυτή η ανεμώνη; Τι ταυτότητα, συλλογική ή ατομική;Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3384008021601022401.post-28277822614571401572011-11-07T20:38:37.115+01:002011-11-07T20:38:37.115+01:00Καλησπέρα α.α.,
το "που και που" μάλλον ...Καλησπέρα α.α.,<br />το "που και που" μάλλον λόγω ειρωνείας μπήκε ;-)Iptamenos Ollandoshttps://www.blogger.com/profile/11113252723210882210noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3384008021601022401.post-71370489451440643272011-11-06T11:20:38.501+01:002011-11-06T11:20:38.501+01:00«Κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον
είμαστε...«Κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον<br />είμαστε κιόλας νεκροί.».... όντως πολύτιμος αυτός στίχος. Ας τον θυμόμαστε που και που... <br />Ωραία επιλογή.α.α.https://www.blogger.com/profile/15115161772768198133noreply@blogger.com